EtienneGallery

Zora Palová, (1947) Bratislava, blijft trouw aan haar tastbare geloof in het 'handmatig' modelleren van sculpturen. De resultaten zijn krachtige, vaak volledig plastieke massa's of structuren, meestal door haar betiteld als boten, bruggen, zeeën of schaduwen. Ze integreren sporen van haar vaak alom ervaren en ten diepste gevoelde fysieke en emotionele acties. In de meest recente periode heeft ze niet alleen het formaat, de vorm en het artistieke idee van haar werk intern gemaximaliseerd, maar met name ook haar persoonlijke preoccupatie en betrokkenheid alsof het werkelijk 'over alles' gaat. Haar nieuwste werken hebben een uitstraling die duidt op een enorme participatie aan en personificatie van het proces van het creëren van een werkstuk. De hele fysieke en spirituele spanning van de koppige strijd die haar immer ontevreden persoonlijkheid leeft en ademt weet zij te vangen in haar vastberaden pogingen om vormen te creëren en deze van klei of gips om te zetten in glas. De essentie van haar sculpturele gedachte was nooit letterlijk of episch, maar eerder metaforisch en beeldend, en wordt allengs expressiever. Via associatieve ideeën roept ze een hele reeks gevoelens en gemoedstoestanden op die horen bij ons aardse bestaan, onze hoop, onze blijdschap en zorgen, reële dan wel denkbeeldige, bewuste en onbewuste. Ze weet glas als het ware tot leven te brengen omdat ze het materiaal in al zijn aspecten doorgrondt. Het persoonlijk ervarene wordt omgevormd tot het universeel begrijpelijke, het visueel effectieve tot het betoverend boeiende. Deze eigenschappen van de nieuwste werken van Zora Palová getuigen voornamelijk van het synthetische karakter van haar artistieke daadkracht.