Mari Mészáros (1949). Zij volgde van 1972 tot 1977 haar opleiding glas aan de kunstacademie van Boedapest. Al in haar studietijd ontwikkelde zij een fascinatie voor de expressieve kracht van glas en de mogelijkheden die dit materiaal biedt om herinneringen en emoties vorm te geven. Sinds 1980 woont en werkt zij in Nederland, waar zij haar carrière als beeldend kunstenaar verder heeft uitgebouwd.
Het werk van Mészáros kenmerkt zich door een diepgaande belangstelling voor de mens en zijn sporen in de tijd. Zij werkt veel met gipsafdrukken van menselijke lichamen, handen en gezichten. Deze fragmenten worden vervolgens in glas vertaald, waardoor zij een poëtisch samenspel creëert tussen kwetsbaarheid en kracht, tussen herinnering en aanwezigheid. De transparantie en breekbaarheid van glas versterken dit spanningsveld en geven de sculpturen een bijna archeologische kwaliteit, alsof het vondsten zijn die getuigen van een universele menselijke ervaring.
Haar sculpturen zijn intiem en monumentaal tegelijk. Een hand, een gezicht of een torso wordt losgemaakt van zijn oorspronkelijke context en verandert in een symbool voor collectieve emoties. De toeschouwer wordt uitgenodigd zich te verplaatsen in de afdrukken, die niet slechts individueel maar eerder universeel zijn. Mészáros laat zo zien hoe fragmenten vaak meer kunnen vertellen dan het geheel.
Het oeuvre van Mari Mészáros wordt internationaal erkend en is opgenomen in diverse openbare en particuliere collecties. Haar werk is regelmatig te zien in musea en op internationale glastentoonstellingen.