Andrej Jakab (1950) zoekt in zijn ontwikkeling naar inhoud van het van nature optische inhoudloze glas. Hij voegt aan het smetteloze materiaal oneigenlijke elementen toe. In veelal strakke vormen worden kleurnuances aangebracht door metaalpoeders toe te voegen en in te smelten. Na het slijpen en polijsten ontstaat in het object een wonderlijk spel van kleurschakeringen als het licht zich door het spectrum wentelt. Door nog extra lenzen in het oppervlak te slijpen ontstaan vervormingen in de decoratie die sterk variëren naarmate men een ander standpunt ten opzichte van het object inneemt. Hoewel Jakab nooit behoort heeft tot de school van de grote meester Vaclav Cigler, heeft hij wel vele jaren voor hem gewerkt. Deze invloed is onmiskenbaar te zien in zijn werken.
De bewerking van optisch glas vergt geduld, volharding, vakmanschap en een groot artistiek talent. Het slijpen gebeurt in een reeks opeenvolgende gangen met steeds fijnere slijpmiddelen en water op draaiende schijven. Het slijpen gaat door tot de gewenste vorm exact verkregen is. Daarna volgt een reeks polijstgangen die tot doel hebben de oppervlakte van het glas hoogglanzend te maken.