De van oorsprong Slowaakse, tegenwoordig in Frankrijk zeer succesvolle, beeldhouwer Vladimir Zbynovsky (1964) maakt even herkenbare als onvergetelijke werken van glas en graniet. Het zijn objecten die, behalve heel mooi, ook een diepzinnige betekenis in zich bergen. Binnen zijn poëtische verbeelding zijn glas en graniet de belichamingen van ziel en materie. Het ruwe, ondoordringbare graniet krijgt onder de handen van Zbynovsky een kristalheldere en transparante metgezel in de vorm van optisch glas dat past als een handschoen. Alsof de ziel van de steen voor even een tastbare vorm heeft gekregen om ons te herinneren aan onze eigen oorsprong en onzichtbare metgezel.