Vladimir Zbynovsky (1964 Slowakije), begon zijn artistieke opleiding aan een school voor decoratieve kunsten met specialisatie in steen en vervolgde deze vervolgens aan de Hogere School voor Schone Kunsten in Bratislava, waar hij zich ontwikkelde tot beeldhouwer. Sinds 1993 woont en werkt hij in Frankrijk.
In zijn werk combineert Zbynovsky twee ogenschijnlijk tegengestelde materialen: steen en glas. De steen vertegenwoordigt voor hem tijd, vastheid en oorsprong. Het glas daarentegen staat voor licht, vergankelijkheid, beweging en transparantie. Door het optische glas te smelten, te slijpen, te polijsten en te combineren met ruwe stenen creëert hij sculpturen met een krachtige spanning tussen massa en licht.
Zijn werk nodigt uit tot reflectie over belangrijke thema’s zoals tijd, licht, geheugen en perceptie. Hij ziet zijn sculpturen als kruisingspunten tussen wat materieel is en wat verder gaat dan zien, tussen de menselijke schepping en natuurlijke processen.
Een van zijn meest indrukwekkende realisaties is het altaar voor de Basilica van Saint-Denis, geïnstalleerd in 2018, waarin hij een massief blok geel optisch glas van 1400 kg combineert met steen om licht fysiek te laten doorbreken. Dit werk draagt zijn thematiek van materie, licht en spiritualiteit op monumentale wijze.
Zbynovský wordt internationaal erkend: zijn werk heeft veel tentoonstellingen gehad in Europa en Japan. Hij won onder andere de Amber Prize in 1991 en de Triennale van Neurenberg in 1996. Zijn beeldhouwwerken zijn opgenomen in museumcollecties zoals die van Meisenthal, het XXI Century Museum in Kanazawa, banken en nationale instellingen.