Paul Balmer (1964) weet op prachtige wijze licht en atmosfeer te vertalen in werken met een avontuurlijk en rijk oppervlak. In zijn schilderijen zie je een combinatie van schetsmatige impressies en materieschilderkunst. Met deze combinatie brengt hij twee extremen van tijdsbeleving samen in zijn schilderijen: de vluchtige eerste indruk en zichtbare duurzaamheid. Daarachter lijkt een diep verlangen naar een tijdloze sfeer aanwezig te zijn. Een sfeer die de alles verbindende magie van een enkel moment voegt bij de duurzaamheid van de blijvende elementen in een stad of een landschap. Aarde, steen en beton die tot leven komen door licht en atmosfeer.